Ahh ahh, bu blogdaki Orange'ı simgeleyen muhteşem insan, müstesna kişilik, benim biricik turuncu manyağı sevgilim askerde. İnsanın sevgilisinin askerde olmasının bence karşılığı özlem ve kaygı. Bu 2 his son aylarda artık ayrılmaz parçalarım oldular. Gün içinde Orange aradı aramadı diye beklerken insanın sevgilisinin askerde olmasının ona yeni şeyler kattığına şahit oldum
- Ev telefonunun varlığını tekrar hatırlamak,
- Alakasız illerin telefon kodlarıı bilmek,
- Askerlikle ilgili öğrendiğin bilgilere şaşırmak ve neredeyse küçük yaştaki erkek kuzenlerine vs klavuzluk yapacak hale gelmek,
- Şafak sayar application olmasına şaşırmak ve bakınca birden çok gitmiş ya hissine kapılmak için ara ara bakmak,
- Sürekli gelince şöyle yaparız, böyle yaparız diyerek planlar kurmak,
- Kışın gelmesiyle doğuda daha da soğuk olacağı için kışı ötelemeye çalışmak, meteorolojiden sürekli takip etmek,
- Telefonla uzun süre ve sürekli konuşamadığınızdan, telefon kapanınca 'Aaaa bunu söylemeyi unuttum' demek ve bazı önemli şeyleri kağıda yazmak,
- Ona dergiler alıp yollamak, o dergileri çocuk gibi beklediğini görüp mahrum olduğu şeyleri düşünüp üzülmek,
- Yemin töreninde bir insan bu kadar kısa sürede nasıl zayıflar diye düşünüp iyice üzülmek,
- Askeri araçlar, asker, jandarma vs görünce daha farklı gözle onlara bakmak,
- Plakalara inmek konseptinden dolayı neredeyse bütün plaka kodlarını ezberlemek,
- Yanyana, aynı şehirde olduğunuz günlerin kıymetini bilememekle kendini sürekşi suçlamak
- Eskiden üşenmekten gidemediğiniz gezilere üzülmek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder